SLA

Stereolithografie (SLA) is de meest gebruikte rapid prototyping-technologie. Het kan zeer nauwkeurige en gedetailleerde polymeeronderdelen produceren. Het was het eerste rapid prototyping-proces, geïntroduceerd in 1988 door 3D Systems, Inc., gebaseerd op het werk van uitvinder Charles Hull. Het maakt gebruik van een laagvermogen, zeer gefocusseerde UV-laser om opeenvolgende dwarsdoorsneden van een driedimensionaal object te traceren in een vat met vloeibaar, lichtgevoelig polymeer. Terwijl de laser de laag traceert, stolt het polymeer en blijven de overtollige delen vloeibaar. Wanneer een laag voltooid is, wordt een egalisatieblad over het oppervlak bewogen om het glad te strijken voordat de volgende laag wordt aangebracht. Het platform wordt verlaagd over een afstand gelijk aan de laagdikte (meestal 0,003-0,002 inch), waarna een volgende laag wordt gevormd op de eerder voltooide lagen. Dit proces van traceren en gladstrijken wordt herhaald totdat het onderdeel voltooid is. Zodra het voltooid is, wordt het onderdeel boven het vat getild en afgevoerd. Overtollig polymeer wordt van de oppervlakken weggeveegd of afgespoeld. In veel gevallen vindt de laatste uitharding plaats door het onderdeel in een UV-oven te plaatsen. Na de laatste uitharding worden de steunen van het onderdeel afgesneden en worden de oppervlakken gepolijst, geschuurd of anderszins afgewerkt.